We wisten dat onze beide Hermannen CP 3 voorbij waren en dat ze een redelijke tijd hadden staan. Zoals gebruikelijk belt HermanLucas direct na de finish op om te zeggen dat ze aangekomen zijn en wat er voor bijzonderheden aan de auto zijn, zodat we de onderdelen vast kunnen opzoeken. Maar het verlossende telefoontje bleef maar uit. Eindelijk om 21.00 uur het telefoontje van Herman Lucas. Maar de boodschap was niet goed. De motor van de Mitsubishi had het begeven slechs 40 km voor de finish.Deze loodzware etappe had nog een slachtoffer te pakken. De etappe was natuurlijk zwaar maar onze rijders hadden al deze hindernissen goed doorstaan en dienden nog slechts 40 km te rijden toen het noodlot toesloeg.

De hele dag had het gewaaid en de etappe ging over zeer stoffige gedeeltes. Geen gewoon stof maar een soort poeder dat overal door heen trekt. Het luchtfilter van de motor kon deze hoeveelheid stof niet aan en langzaam aan viel het vermogen weg. Ze hebben van alles geprobeerd maar het doek viel toch nog met de veilige haven in zicht. Wij kregen de GPS punten van Herman Lucas en zijn ton met onze Unimog de plaats gaan zoeken waar ze gestrand waren. Wij mochten hierbij natuurlijk niet op de wedstrijd route komen dus moest het met een omweg. De Unimog ploegde overal doorheen door bossen, duinen, weggetje of geen weggetje de pijl van het GPS moest gevolgd worden. Om 02.30 uur hadden we ze te pakken en kon de Mitsubishi achter de Unimog gekoppeld worden en voorzichtig zonder dat de organisatie ons zou zien naar het bivak gereden worden Om 04.00 uur waren we terug. Al snel bleek dat de schade onherstelbaar was en dat betekende einde verhaal en een grote teleurstelling. Het ging zo goed er was nog geen sprake van vermoeidheid en dan dit. Jammer,. Jammer, Jammer ! Als onze donor jeep er maar geweest was..... maar als werkt niet in dit soort gevallen. De beide Hermannen hadden de eerste verwerking van het uitvallen al gehad terwijl ze op de Unimog moesten wachten. Voor ons als volgers verliep de verwerking wat moeilijker. Hoe wij naar huis gaan en wanneer dit zal zijn hoort u van ons.

U zult zich misschien afvragen waarom het Hutten Team vrijwel geen aandacht krijgt van RTL 5. Omdat RTL 5 een commerciele zender is dienen de Teams die televisie minuten krijgen hiervoor fors betalen. Hier doet ons Team niet aan mee. Maar RTL 5 komt nu toch een beetje in de problemen want Henk Vercoelen is de tweede Nederlander in het algemeen klassement en eigenlijk kunnen zij niet om hem heen. Het AD en de Telegraaf schrijven over Henk en soms over onze Hermannen maar RTL 5 doet niets zonder dat wij betalen. Dat gebeurt dus niet vandaar geen aandacht. Misschien dat een telefoontje naar de sport redaktie van RTL 5 iets teweeg brengt. Maar zonder RTL 5 pakken we toch onze publiciteit wel. Het programma bij RTV Oost wordt goed gevolgd hebben wij begrepen. Leuk ! Dik Veurink loopt al weer een paar uur te lachen; hij heeft weer sigaretten en van een redelijk merk ook. Hilbrand zijn sigaren zijn allemaal kapot gegaan door het trillen van de Unimog. Maar het boodschappenlijstje is aan Wim doorgegeven dus wij krijgen snel weer verse produkten.

Vandaag lijkt het weer een lastige etappe te worden het is nu 19.30 uur en de eerste auto’s komen binnen. Veel stenen en lekke banden onderweg dus wij wachten hier in het bivak met spanning op de aankomst van onze mannen. Henk was weer bij de eerste dertig die aankwamen en is al weer een aantal uren binnen. Het viel hem ook niet mee en zeker de laatste 200 km van deze etappe waren zeer zwaar. Dik Veurink werkt aan de motor van Henk Vercoelen en Hilbrand vult het aggregaat bij zodat wij licht houden. U zult zich misschien afvragen wat die Chris Walraven eigenlijk doet en het blijkt bij navraag dat hij dat eigenlijk ook niet goed weet. Overdag wordt het nu al gauw een graad of 28 maar omdat we zowel rijden kunnen we hier niet veel van genieten maar het is beter dan in Nederland hebben wij gehoord. U hoort zeker nog van ons.

Traject: 6 km special stage: 567 km Traject: 12 km Totaal: 585 km.

Parallel route voor support crew: 506 km.

Iedere doorgebrachte dag in Libië brengt sterke opwinding en een uniek landschap. Deze stage is onderdeel van het patroon. Na de zandtoppen van de Murzuk, volgen de golvende plateau’s die zich over de eerste 300 km van de speciale uitstrekken,daarna de bergen met het vulkanische Al Haruj Massief. Een hoop kleine tracks met iedere 300 meter een richtingverandering, waar de deelnemers het noorden niet uit het oog mogen verliezen. Navigatie is moeilijk, omdat er weinig betrouwbare herkenningspunten zijn. Vulkaanuitstoot zal hun nieuwsgierigheid in deze regio meer dan genoeg bevredigen, en hoewel banden en schokbrekers zullen lijden van het rijden over de kraterranden, wordt de moeite beloond. Stel je een omgeving voor van zwarte rotsen, soms een paar kilometer uit elkaar zich ontpoppend als vulkanische kegels met kraterbodems van lichtgekleurd zand.