Onze keuring begon officieel om 15.00 uur. Na de lange reis naar Clermont-Ferrand vonden we dat eigenlijk wel een prettig tijdstip. Op de dag van de keuring was het ontbijt om 09.00 uur en van 10.00 uur tot 12.00 uur werden de auto's gereed gemaakt voor de proloog. Pure noodzaak, want na de keuring gaan de auto's achter slot en grendel (het 'parc fermé') en kan niemand er meer bij.
Wij meldden ons bij de keuring natuurlijk te vroeg; en dat kon dus niet, terwijl we op dat moment ook nog niet wisten wat ons boven het hoofd hing. Maar om 14.00 uur konden we met de vier auto's en negen personen naar binnen. De auto's werden geparkeerd en de papieren moesten 'even' in orde worden gemaakt. Dit duurde vervolgens dus tot 19.00 uur! Wat een toestand. We wisten gelukkig uit ervaring wat ons te wachten stond, dus we lieten het maar over ons heen komen. Niet opwinden en gewoon rustig blijven was het devies. Voor sommigen van ons valt dat echt niet mee.
Bij de afdeling financiën van de organisatie was er een 'klein' probleem. We dienden even ter plaatse 85.000,- euro te betalen! Daar hadden we niet op gerekend en daar ging ons zakgeld. Natuurlijk bleek ruim twee en een half uur later dat dit alles een misverstand was, want de manager kon uit zijn koffer de nodige bewijsstukken overleggen. Leuk was dit alles natuurlijk niet en van ons krijgt de organisatie hiervoor een onvoldoende! Dit soort fouten mag binnen zo'n professionele organisatie niet gebeuren.
Nadat alle paperassen in orde waren, volgde de technische keuring van de auto's. Dit duurde natuurlijk ook lang maar de auto's waren allemaal in perfecte staat. En het leukste was: we kregen van de keurmeesters een compliment over de manier van prepareren. Goed gedaan Bob ten Harkel, Ralph, Bert en niet te vergeten Nico. Gefeliciteerd!
We hoefden nog maar één stempel, eigenlijk een formaliteit. Echter, toen we daar om 22.05 uur arriveerden, deelde men ons mee dat we de volgende ochtend om 08.00 uur de eersten waren. Zij waren aangenomen om tot 22.00 uur te werken en dus gingen ze naar huis. Hoe we het ook probeerden, niets hielp. Dus zit er niets anders op dan op 31 december om 08.00 uur weer aanwezig zijn om dat ene stempeltje te halen. Is het gek dat sommigen in onze groep nu niet veel meer ophebben met Fransen? Kortom, alles bij elkaar een bewogen keuring, maar wel succesvol (buiten dat ene stempeltje). De twee Kia's, die nog nooit een Dakar hebben gereden, zijn volledig goedgekeurd. Sterker nog, ze zijn cum laude geslaagd voor de keuring! Dit belooft wat, reken daar maar op!
|
|
|
|